دنیا را به کودکان بدهیم!
حداقل برای یک روز
تا دنیا، دوستی را درک کند
کودکان، دنیا را از دست ما خواهند گرفت
و درختان ابدی خواهند کاشت!

زندگی درست مثل نقاشی کردن است؛
خطوط را با امید بکش ،
اشتباهات را با مُدارا پاک کن ،
قلم مو را در صبر زیاد غوطه ور کن ،
و با عشق رنگ بزن .
هر روزتان سرشار از لحظه های بیادماندنی و زیبا…!

دل تکونی از خونه تکونی واجب ترِه
دلتو بتکون
از حرفا
بُغضا
آدما
دلتو بتکون از هرچی که تو اين يک سال …
يادش دلتو به درد آورد
از خاطره هايی که گريه هاش بيشتر از خنده هاش بود
از نفهميدنِ اونايی که هميشه فهميديشون
دلتو بتکون از کوتاهی های خودت
اگه با يه
"ببخشيد! من هم مقصر بودم" يکی رو آروم می کنی
آرومش کن
دلتو بتکون.. يه نفسِ عميق بکش
سلام بده به بهار
به اتفاقای خوب…

زندگی به زیبایی مداد رنگی هاست
می توانی از شادترین رنگ ها شروع کنی :
نگاه مهربانت رو صورتی کن
با رنگ سبز اندیشه ات را زیبا کن
به خاطرات قشنگت رنگ نارنجی بزن
با رنگ آبی آسمان دلت را رنگ آمیزی کن
با رنگ زرد قلب مهربانت را طلایی و درخشان کن
مهربان، امروز را با کدام رنگ آغاز میکنی ؟

ازمیان اشیا این عالم چهار چیز است که مالک بردار نیست؛ صاحب ندارد. قباله مالکیت برایش بی معنی است، ابلهانه است، سخیف است:
یکی کتاب است، دیگری معبد است، دیگری زیبایی و دیگری … دل …
دل معجزه ی بزرگ و شگفتی است؛ دل، آن آدم فهمیده ی اهل درد خوب باحالت عمیق مرموزی است، که دراعماق درون بعضی موجودات راست بالای دوپا مخفی است.
اما آن دل، آن دل پنهانی مرموز شگفت، که در بعضی روحها مخفی است؛ کارش نیز شگفت است. او از چیزهایی سر درمی آمورد که عقل ما هیچ وقت فکرش را هم نکرده است؛
هوش به این جور چیزها هیچ وقت نمی کشد؛ مگرعقل ما چه چیزها را میتواند بفهمد؟
"فهمیدن" کار عقل نیست کار دل است.
زیبایی ها خود به خود اعضای خانواده ی دلهایند. هر زیبایی مال دلیست که آن را می فهمد، تمام.
دیگری معبد است. معبد که صاحب و مالک ندارد. صاحب معبد کسی شنیده است؟ اگر شنیده است که آن معبد را دکان کرده اند ودین را کالا و عبادت را تجارت و … کاسبکاری که ازایمان مردم نان میخورد.
و بالاخره کتاب …
کتاب از آن کتاب شناس و کتاب فهم است. کتابهای دنیا مال کتاب فهم های دنیاست نه کتابدارهای دنیا.
کتاب مال خواننده اش است. هر که آن را باز کند و بخواند و بفهمد و احساس کند و لذت ببرد و در او اثر کند.
دکتر علی شریعتی

قلمت را بردار ،
بنویس از همه خوبیها ، زندگی , عشق ، امید
و هر آن چیز که بر روی زمین زیبا است
گل مریم ، گل رز
بنویس از دل یک عاشق بی تاب وصال
از تمنا بنویس
از دل کوچک یک غنچه که وقت است دگر باز شود
از غروبی بنویس که چون یاقوت و شقایق سرخ است
بنویس از لبخند
از نگاهی بنویس که پر از عشق به هر سوی جهان می نگرد
قلمت را بردار ، روی کاغذ بنویس :
زندگی با همه تلخی ها شیرین است …

زمانی که در قله کوه ایستاده ام
به افراد کنار دریا غبطه میخورم
زمانی که کنار دریا ایستاده ام
به افراد روی قله غبطه میخورم
پروردگارا
کمکم کم تا به جایگاهم راضی باشم …

همیشه به نظر می رسه که محاله … تا وقتی که انجامش بدی…
"نلسون ماندلا"

اگر نتوانید لبخند بزنید؛
مانند کسی هستید که میلیونها پول در بانک دارد ولی دفترچه چک ندارد …

عدالت:
آتشی که الان دنیا را گرفته بخاطر اینست که عدالت نیست و عدالت نیست بخاطر اینکه عشق نیست؛ آخرش برمیگردد به اینکه ما دیگری دوست نداریم و خودمان را دوست داریم اگر ما و جه وجودمان را در نظر بگیریم و بفهمیم که همه بنده خدا هستیم باهم یکی میشویم و خودمان را فدای دیگری خواهیم کرد و میتوانیم به دوستی و صلح زندگی کنیم…